Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2015

Leap into the void

| | 0 σχόλια

Ο Γάλλος καλλιτέχνης και νέο-ρεαλιστής ζωγράφος Yves Klein (1928-1962) μετά από τα πολύ ιδιαίτερα, «χορογραφημένα» ζωγραφικά του έργα που για τη δημιουργία τους χρησιμοποίησε γυμνά γυναικεία μοντέλα βουτηγμένα σε μπλε χρώμα και κυλιόμενα σε μεγάλα λευκά χαρτιά,δημιούργησε, με ένα παράδοξο φωτομοντάζ, την εντύπωση της ελευθερίας αλλά και της παραίτησης μέσω μιας, υψηλής επινόησης, διαδικασίας. Τον Οκτώβριο του 1960, ο Klein προσέλαβε τους φωτογράφους Harry Shunk (Γερμανός, 1924-2006) και Janos Kender (Ούγγρος, 1937-1983) να κάνουν μια σειρά δοκιμαστικών εικόνων ενός άλματος από το παράθυρο του δευτέρου ορόφου κάποιου σπιτιού, πράγμα για το οποίο ο καλλιτέχνης υποστήριξε πως είχε επαναλάβει νωρίτερα την ίδια χρονιά. Το δεύτερο και τελικό άλμα έγινε από την ταράτσα ενός σπιτιού στο Παρισινό προάστιο του Fontenay-aux-Roses. Κάτω στον δρόμο, μια ομάδα από φίλους του καλλιτέχνη κρατούσε τεντωμένο ένα ανθεκτικό πανί για να μπορέσουν να τον πιάσουν καθώς έπεφτε. Οι φωτογράφοι έκαναν από την ίδια οπτική γωνία δύο αρνητικά, το ένα που δείχνει τον Klein να πηδά στο κενό και το άλλο που δείχνει το περιβάλλον χωρίς την ομάδα με το πανί. Τα αρνητικά τυπώθηκαν στον σκοτεινό θάλαμο μαζί, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια αδιάλειπτη φωτογραφία ντοκουμέντου. Για να ολοκληρώσει την ψευδαίσθηση και να παρουσιάσει τη δράση του, ο Klein παρήγαγε μαζικά και διένειμε στα Παρισινά περίπτερα, ένα «ψεύτικο» μεγάλου σχήματος, φύλλο εφημερίδας (Dimanche, 27/11/1960). Έτσι κατάφερε να επιτύχει μια μαζική επικοινωνία της τέχνης του με το κοινό και αξιοσημείωτα με τους Βιεννέζους Actionists. Με το «Leap into the void» εμφανίζεται από τη μία ένα πρώιμο παράδειγμα εννοιολογικής τέχνης μέσω της τεχνικής του φωτομοντάζ και από την άλλη μεταδίδεται σε πολλούς καλλιτέχνες η ιδέα αλλά και η έμπνευση να διερευνήσουν το σώμα τους ως βασικό μέσο της τέχνης τους.

Κείμενο: Δημήτρης Τσεβάς.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 
Twitter Facebook Dribbble Tumblr Last FM Flickr Behance