In vaporetto

Ήμουν 30 ετών, ζούσα στο Lido της Βενετίας και κάθε πρωί έπαιρνα το vaporetto ή θαλάσσιο λεωφορείο για την περιοχή του San Marco όπου δούλευα. Κουβαλούσα πάντα μαζί μου τη Leica τραβώντας φωτογραφίες για τη προσωπική μου ευχαρίστηση. Αγαπώ τη Βενετία τον χειμώνα, αγαπώ την ομίχλη και τη βροχή. Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε ένα χειμωνιάτικο πρωινό όταν όλοι οι άνδρες ξεκινούσαν για δουλειά. Εκείνη τη περίοδο έκανα κυρίως αρχιτεκτονική φωτογραφία ενώ αντίθετα αυτή ήταν μια αυθόρμητη λήψη και αληθινά, ήταν θέμα καθαρής τύχης μιας και έκανα ένα μόνο κλικ.
Στο κέντρο της φωτογραφίας υπάρχει μια αντανάκλαση επάνω στη γυάλινη πόρτα του vaporetto πίσω από την οποία στέκεται ένας άντρας ντυμένος στα μαύρα. Νομίζω πως εάν φορούσε λευκά ρούχα η λήψη δεν θα λειτουργούσε. Ο άνδρας δεξιά επάνω που έχει στραμμένο το βλέμμα του στη κάμερα είναι ένας ναύτης που φαίνεται να μην φέρει αντίρρηση στη λήψη. Άλλωστε, δεν υπήρχε θέμα προστασίας της ιδιωτικής ζωής εκείνες τις μέρες.

Από όλες τις φωτογραφίες των βιβλίων που εξέδωσα για τη Βενετία πιστεύω πως αυτή είναι η καλύτερη και σηματοδοτεί τη στροφή μου από την ερασιτεχνική στην επαγγελματική φωτογραφία. Βρίσκεται στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης και μια εκτύπωσή της πουλήθηκε από τον οίκο Christies για 38.000 ευρώ. Οι Ιταλοί φωτογράφοι δεν είναι ιδιαίτερα γνωστοί στο εξωτερικό οπότε αυτή ήταν μια εξαιρετική συμφωνία για μένα. Έκανα πάντα όλες μου τις φωτογραφίσεις με ασπρόμαυρο φιλμ.
Ο Cornel Capa, μικρότερος αδελφός του διάσημου φωτορεπόρτερ Robert Capa, μου είχε στείλει ένα φιλμ ευαισθησίας 400 ASA τη στιγμή που το γρηγορότερο φιλμ που μπορούσες να βρεις στην Ευρώπη εκείνη την περίοδο ήταν 125 ASA. Αυτό το μικρό δώρο από τις ΗΠΑ μου επέτρεψε να παίρνω φωτογραφίες με λιγότερο φωτισμό. Μου είχε στείλει ακόμη, φωτογραφικά λευκώματα των Dorothea Lange, Elliott Erwitt και William Klein.
Όταν τα είδα κατάλαβα πως η φωτογραφία δεν ήταν απλά ένα χόμπυ αλλά ότι θα μπορούσε να είναι μια σημαντική δουλειά. Ο Henri Cartier-Bresson συμπεριέλαβε αυτή τη φωτογραφία στη λίστα του με τις 100 πιο σημαντικές φωτογραφίες όλων των εποχών. Για μένα,  ο Cartier-Bresson ήταν θεός. Κάποτε μου αφιέρωσε ένα βιβλίο γράφοντας «με αγάπη και θαυμασμό». Ήταν το μεγαλύτερο δώρο που πήρα ποτέ.

Gianni Berengo Gardin, Liguria, Italy, 1930.

Από τη συνέντευξή του στην Clare Longrigg τον Απρίλιο του 2014.

Μετάφραση-προσαρμογή: Δημήτρης Τσεβάς.